در هر جامعه‌ای کودکان، ارزشمندترین سرمایه‌های آتی جامعه تلقی می‌شوند. مطابق اعلام سازمان بهداشت جهانی 30 % از کودکان در سراسر دنیا با نواقص مادرزادی متولد می‌شوند و این نواقص به تنهایی علت 20 % از مرگ و میر دوران کودکی به ویژه شیرخوارگی را تشکیل می‌دهند. از مجموع 21  اختلال مادرزادی شایع بدو تولد، 14 مورد آنها نیاز به مداخلات جراحی در سال اول زندگی و در طی دوران کودکی دارند و در صورت درمان نشدن به موقع، می‌توانند اثرات جدی و ناخوشایندی بر روند تکامل و یا عملکردی کودک بگذارند. تعداد تخت‌های بیمارستانی موجود در کشور در حال حاضر جوابگوی تقاضای بستری در بیمارستان‌ها نمی‌باشد و طبق اظهار نظر مسئولین وزارت بهداشت، بیش از صدهزار تخت بیمارستانی برای رفع نیازهای حال حاضر و آینده نزدیک مورد نیاز است. برآورد شده با امکانات دولتی و در صورت عدم مشارکت بخش‌های غیردولتی جهت تسهیل روند بیمارستان‌سازی و یا بازسازی فضاهای درمانی موجود، روند تکمیل تعداد تخت مورد نیاز در کشور، 40  سال به طول می‌انجامد. گرچه در سال‌های اخیر اقدام به احداث تعدادی بیمارستان بزرگسال شده است اما به نظر می‌رسد ساخت بیمارستان‌های کودکان، به خصوص در زمینه‌های رشته‌های فوق تخصصی اطفال، در این میان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. 

از آنجا که شهر تهران بدلایل داشتن حومه شهری پر ازدحام، آلودگی هوا، ترافیک زیاد، مهاجرت شهری-روستایی خطرات بیشتری را برای جامعه هدف یعنی کودکان ایجاد می‌نماید و همچنین چون اکثر پزشکان فوق تخصص اطفال، در تهران مستقر می‌باشند لذا ضرورت ساخت چنین بیمارستانی در تهران بسیار مفیدتر از هر جای دیگری در کشور می‌تواند نیازهای پزشکی در حوزه تخصصی کودکان را جوابگو باشد. از سوی دیگر تراکم جمعیت در جنوب تهران بسیار زیاد است. به عبارت دیگر، در ازای هر یک کیلومتر مربع، 20/000 سکنه در این نواحی زندگی می‌کنند از این رو نیازمند مراقبت‌های بیمارستانی در حوزه اطفال می‌باشد. بدون شک چنین نیازی به ویژه در قسمت‌های جنوبی شهر بسیار حیاتی است.